Witamy na naszej stronie

Porady prawne, pisma procesowe, pełna obsługa prawna

kancelaria prawna

Zapraszamy

Pozycja 2

Zapraszamy na stronę główną :)

Oby ten dzień był udany :)

Pozycja 3

Reklama

Polecamy to co najlepsze:

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Z uwagi na globalizację usług finansowych i rosnące znaczenie międzynarodowych standardów Urząd powinien wspierać dialog i współpracę z organami nadzoru spoza Unii. Powinien on mieć możliwość rozwijania kontaktów i dokonywania uzgodnień administracyjnych z organami nadzoru i administracji państw trzecich oraz z organizacjami międzynarodowymi, przy pełnym poszanowaniu aktualnych ról i odpowiednich kompetencji państw członkowskich oraz instytucji Unii. Udział w pracach Urzędu należy umożliwić państwom, które zawarły z Unią umowy o przyjęciu i stosowaniu jej prawa, a Urząd powinien mieć możliwość współpracy z państwami trzecimi stosującymi przepisy, które uznano za ekwiwalentne z przepisami unijnymi.

Przydzielanie obowiązków operatorom instalacji leży w gestii państw członkowskich pod warunkiem zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą. Dlatego państwa członkowskie mogą dokonać wyboru, czy udzielić pozwolenia jednemu odpowiedzialnemu operatorowi dla każdej instalacji, czy też rozłożyć odpowiedzialność na kilku operatorów różnych części danej instalacji. W przypadku gdy aktualny system prawny danego państwa członkowskiego zakłada odpowiedzialność tylko jednego operatora dla każdej instalacji, państwo to może zdecydować o utrzymaniu tego systemu.

Jest niezwykle istotne, by instytucje sporządzały i regularnie aktualizowały plany naprawy określające działania, jakie instytucje te powinny podjąć w celu naprawy swojej sytuacji finansowej po jej znaczącym pogorszeniu. Plany te powinny być szczegółowe i oparte na realistycznych założeniach obowiązujących w ramach szeregu wiarygodnych, pesymistycznych scenariuszy rozwoju sytuacji. Wymóg sporządzenia planu naprawy powinien być jednak stosowany proporcjonalnie, z uwzględnieniem systemowego znaczenia danej instytucji lub grupy i jej powiązań, w tym za pomocą wzajemnych systemów gwarancyjnych. W związku z tym wymagana treść planów naprawy powinna uwzględniać charakter źródeł finansowania danej instytucji, w tym wzajemnie gwarantowane finansowanie lub zobowiązania, oraz stopień, w jakim wsparcie w ramach grupy jest prawdopodobne. Instytucje powinny być zobowiązane do przedłożenia swoich planów właściwym organom w celu przeprowadzenia pełnej oceny, obejmującej między innymi sprawdzenie, czy plany te są kompleksowe i czy umożliwiają przywrócenie rentowności instytucji w rozsądnym terminie, nawet w okresach bardzo trudnej sytuacji finansowej.

W takim przypadku bardzo prawdopodobne jest, że będzie istniał interes publiczny przemawiający za postawieniem instytucji w stan restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i zastosowaniem instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zamiast uciekania się do standardowego postępowania upadłościowego. Cele restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny zatem obejmować zapewnienie ciągłości funkcji krytycznych, aby uniknąć negatywnych skutków dla stabilności finansowej, ochronę środków publicznych poprzez ograniczenie do minimum możliwości nadzwyczajnego publicznego wsparcia finansowego dla instytucji będących na progu upadłości, a także ochronę objętych gwarancją deponentów, inwestorów, środków finansowych i aktywów klientów.

W związku z tym kary administracyjne i inne środki administracyjne ustanowione przez państwa członkowskie powinny spełniać określone podstawowe wymogi w odniesieniu do adresatów, kryteriów, które należy uwzględniać przy stosowaniu kar lub innych środków administracyjnych, podawania informacji o karach lub innych środkach administracyjnych do wiadomości publicznej, zasadniczych uprawnień do nakładania kar i środków, jak również wysokości administracyjnych kar finansowych. Z zastrzeżeniem ścisłej tajemnicy służbowej EUNB powinien prowadzić centralną bazę danych zawierającą informacje o wszystkich karach administracyjnych i wniesionych odwołaniach, zgłoszone mu przez właściwe organy i organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

Dwuetapowy proces wyboru oparty na uporządkowanym chronologicznie wykazie państw członkowskich i przeprowadzony przez zespół niezależnych ekspertów sprawdził się jako uczciwy i przejrzysty. Proces ten umożliwił miastom doskonalenie złożonych wniosków między etapem wyboru wstępnego a etapem wyboru ostatecznego w oparciu o porady fachowe otrzymane od zespołu ekspertów i pozwolił na sprawiedliwe przyznawanie tytułu we wszystkich państwach członkowskich. Ponadto aby zapewnić ciągłość działania na rzecz Europejskich Stolic Kultury i zapobiec utracie doświadczenia i know-how, jaka miałaby miejsce w przypadku jednoczesnej wymiany wszystkich ekspertów, ich wymiana powinna odbywać się stopniowo.

123

nauka
obszar
pomoc
zakres
uwaga
widok
model
obraz
kostka
gama
sukces