www narkoza drspec kaloryczny 21
Życzymy miłego dnia
strona główna
godny zaufania
dobry
uznany
bezpieczny
najlepszy
polecany
dobre opinie
autoryzowany
zaufany
wybitny

Tablica informacyjna



WPROWADZENIE



Pozycja 1

Witamy na naszej stronie

Porady prawne, pisma procesowe, pełna obsługa prawna

kancelaria prawna

 
Zapraszamy
 
 
Pozycja 2




Zapraszamy na stronę główną :)

Oby ten dzień był udany :)


 
Pozycja 3


Reklama

Polecamy to co najlepsze:

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa



Z uwagi na globalizację usług finansowych i rosnące znaczenie międzynarodowych standardów Urząd powinien wspierać dialog i współpracę z organami nadzoru spoza Unii. Powinien on mieć możliwość rozwijania kontaktów i dokonywania uzgodnień administracyjnych z organami nadzoru i administracji państw trzecich oraz z organizacjami międzynarodowymi, przy pełnym poszanowaniu aktualnych ról i odpowiednich kompetencji państw członkowskich oraz instytucji Unii. Udział w pracach Urzędu należy umożliwić państwom, które zawarły z Unią umowy o przyjęciu i stosowaniu jej prawa, a Urząd powinien mieć możliwość współpracy z państwami trzecimi stosującymi przepisy, które uznano za ekwiwalentne z przepisami unijnymi.

Konieczne jest zapewnienie, aby eksploatacja instalacji nie prowadziła do pogorszenia jakości gleby i wód podziemnych. Warunki pozwolenia powinny zatem obejmować odpowiednie środki zapobiegania emisjom do gleby i wód podziemnych oraz regularne nadzorowanie tych środków, aby uniknąć wycieków, rozlewów, awarii lub wypadków podczas eksploatacji sprzętu i w trakcie magazynowania. Aby wykryć ewentualne zanieczyszczenie gleby i wód podziemnych na wczesnym etapie i, aby w związku z tym podjąć odpowiednie działania naprawcze przed rozprzestrzenieniem się zanieczyszczenia, konieczne jest także monitorowanie gleby i wód podziemnych pod kątem substancji stwarzających zagrożenie. Określając częstość monitorowania, można rozważyć rodzaj środków zapobiegawczych oraz zakres i przypadki ich nadzorowania.


 

Jest niezwykle istotne, by instytucje sporządzały i regularnie aktualizowały plany naprawy określające działania, jakie instytucje te powinny podjąć w celu naprawy swojej sytuacji finansowej po jej znaczącym pogorszeniu. Plany te powinny być szczegółowe i oparte na realistycznych założeniach obowiązujących w ramach szeregu wiarygodnych, pesymistycznych scenariuszy rozwoju sytuacji. Wymóg sporządzenia planu naprawy powinien być jednak stosowany proporcjonalnie, z uwzględnieniem systemowego znaczenia danej instytucji lub grupy i jej powiązań, w tym za pomocą wzajemnych systemów gwarancyjnych. W związku z tym wymagana treść planów naprawy powinna uwzględniać charakter źródeł finansowania danej instytucji, w tym wzajemnie gwarantowane finansowanie lub zobowiązania, oraz stopień, w jakim wsparcie w ramach grupy jest prawdopodobne. Instytucje powinny być zobowiązane do przedłożenia swoich planów właściwym organom w celu przeprowadzenia pełnej oceny, obejmującej między innymi sprawdzenie, czy plany te są kompleksowe i czy umożliwiają przywrócenie rentowności instytucji w rozsądnym terminie, nawet w okresach bardzo trudnej sytuacji finansowej.

W ramach ogólnej zasady grupowe plany naprawy i grupowe plany restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny być przygotowywane dla grupy jako całości i powinny określać środki podejmowane wobec instytucji dominującej, jak i poszczególnych jednostek zależnych należących do grupy. Odpowiednie organy, działając w ramach kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, powinny dokładać wszelkich starań w celu podjęcia wspólnej decyzji w sprawie oceny i przyjęcia tych planów. Jednak w szczególnych przypadkach, gdy sporządzono indywidualny plan naprawy lub plan restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, zakres planu naprawy grupy, ocenianego przez organ sprawujący nadzór skonsolidowany, lub grupowego planu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji grupy przyjmowanego na podstawie decyzji grupowego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, nie obejmuje tych podmiotów powiązanych, w odniesieniu do których odpowiednie organy oceniły lub przygotowały plany indywidualne.


 

Wraz z postępującym urzeczywistnieniem wewnętrznego rynku usług finansowych rosną wzajemne zależności między poszczególnymi krajowymi systemami finansowymi. Instytucje prowadzą działalność poza granicami państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, i są wzajemnie powiązane przez rynek międzybankowy i inne rynki, które mają zasadniczo charakter ogólnoeuropejski. Zapewnienie skutecznego finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji tych instytucji we wszystkich państwach członkowskich leży w interesie nie tylko tych państw członkowskich, w których prowadzą one działalność, ale ogółem wszystkich państw członkowskich, gdyż stanowi ono jeden ze sposobów zagwarantowania równych warunków konkurencji oraz usprawnienia funkcjonowania wewnętrznego rynku finansowego.

Depozyty objęte gwarancją w ramach systemów gwarancji depozytów nie powinny ponosić żadnych strat w ramach procedury restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Jeżeli dzięki działaniu podjętemu w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji deponenci zachowują dostęp do swoich depozytów, systemy gwarancji depozytów, których członkiem jest instytucja objęta restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją, powinny być zobowiązane do wniesienia wkładu nie większego niż kwota strat, jakie poniosłyby, gdyby instytucja została zlikwidowana w drodze standardowego postępowania upadłościowego.


     123
nauka
obszar
pomoc
zakres
uwaga
widok
model
obraz
kostka
gama
sukces

© 2018